Kategoria: Nikt nie jest prorokiem we własnym kraju | 4/2016
-
Nikt nie jest prorokiem we własnym kraju | Andrzej Kluczyński
Religia tworzy napięcie między tym, co stare, a tym, co nowe, między tym, co jest usankcjonowane przez tradycję i sprawowany w ciągu setek lat obrzęd, a tym, co wykracza poza zastane
-
Żaden prorok nie przestaje być człowiekiem | Bartosz Ciemniak
Przygląda się niesprawiedliwości, jaka go otacza, i reaguje na nią z ponadprzeciętną mocą. Jego wrażliwość na zło sprawia, że widzi go wokół siebie znacznie więcej, niż zwykli ludzie, którzy wydają mu się ślepi.
-
Prorok kontra kapłani | Mateusz Jelinek
Prorok ma przeświadczenie o utracie znaczenia dotychczasowej świętości, jaką wyznawała jego religia, ale składa też obietnicę, że jeżeli jego wspólnota otworzy się na to, co nowe, odnajdzie utracony sens, a kontakt z Bogiem – choćby bez kapłanów – będzie znów możliwy.
-
Słowo Boże to coś więcej niż Pismo Święte | Sebastian Madejski
Luter nienawidził proroków, a wśród nich jednego szczególnie. Thomas Müntzer chciał zmieniać Kościół, system, cały świat. Czyżby jego idee były zbyt odważne? Niezrozumiały za życia, pogardzany po śmierci, wraz z sobą pociągnął do grobu tysiące ludzi.
-
Religijni socjaliści – prorocy wyklęci | Filip Lipiński
Religijni socjaliści sprzeciwiali się tendencjom społecznym epoki: ograniczeniom praw kobiet, powszechnej akceptacji nacjonalizmu, wynaturzeniom kapitalizmu, rasizmowi oraz hitlerowskiej polityce.
-
Oddech sprzyja zmianom – obrona stanowiska w sprawie ordynacji kobiet | Adam Krzykowski
Przed ponad czteroma miesiącami, w odpowiedzi na artykuł „Czas odetchnąć”, Krzysztof Maria Różański napisał: „Nie czas oddychać”. Tak długi czas bez oddechu może mieć niekorzystny wpływ na stan zdrowia.