Kategoria: Święta, Święta i po Świętach | 1/2015

W tradycji chrześcijańskiej mamy do czynienia z dwoma wielkimi okresami świątecznymi. Błędem jest przeżywanie jednych, zapominając o przesłaniu drugich.

Czy możliwe jest oddzielenie Bożego Narodzenia od Chrystusa? To pytanie chodziło mi po głowie przez całe święta. Nurtowało mnie, czy ateista, bądź nie-chrześcijanin może obchodzić na swój sposób jedno z najważniejszych świąt chrześcijańskich.

Tak, nienawidzę świąt, ale zarazem równie mocno je kocham. Kocham ich idee, ich magię i wspomnienia o nich, ale to jest teraz zamazane. Patrząc na święta oczami dorosłego już człowieka, widzę tę amerykańską konsumpcjonistyczną tandetę, jaka coraz bardziej wdziera się do moich świąt.

Gdy opisani w Talmudzie mędrcy omawiający prawne i interpretacyjne kwestie nie mogą dojść do konsensusu, czasem mówią: תייקו – teyku, co oznacza: odłóżcie do akt, poczekajcie. Mówi się, że gdy przyjdzie prorok Eliasz, aby obwieścić przyjście Mesjasza, ogłosi, co jest właściwym rozwiązaniem w danej kwestii.

Od kompendium teologii Lutra, Kalwina oraz ewangelickich ksiąg wyznaniowych oczekujemy, że będzie dziełem przygotowanym przez uznanych fachowców, przedstawiającym okoliczności historyczne, główne tematy teologiczne, ich różnorodne konteksty oraz stan naukowej debaty nad wszystkimi tymi zagadnieniami.

Dzięki Jezusowi Boże dzieci poznają Boga jako Tego, który jest dla swego stworzenia. Dzięki Jezusowi w tę cichą noc truchleje moc dotychczasowego skostniałego, rutynowego religijnego porządku. Dzięki Jezusowi przepaść między Bogiem a człowiekiem może zostać zniwelowana.